31.10.02  

Muerte preentrevista

Ayer moría Juan Antonio Bardem. Cineasta de la gran familia que representan los Bardem, le había sido otorgado el premio honorífico de los últimos Goyas. Supongo que cuando a uno ya le van haciendo este tipo de homenajes debe pensar que su carrera o incluso su vida ya está llegando al final i que es hora de recibir alguna gratificación por el trabajo de tantos años.
Hoy por la tarde, mientras estaba mirando un poco la televisión, ha aparecido su imagen en el programa del Canal + , “Epílogo”. Este es un programa en el que realizan una entrevista a un personaje destacado i se comprometen a no emitirla hasta el día después de tu muerte. Suele ser una entrevista muy intensa, en donde todo el mundo intenta explicar su visión de la vida pasada i aquello por lo que le gustaría ser recordado. Me parece una buena idea, original i mucho mejor que estas entrevistas hechas por obligación del márqueting i la publicidad.
Pero hubo una cosa que me hizo pensar. Cuando uno recibe la llamada de Canal + para ver si quisiera realizar la entrevista se te debe poner un nudo en la garganta i helar la sangre. Es como la llamada de la muerte. Se supone que si quieren entrevistarte es que te deben ver en las últimas i quieren tener el material lo más reciente posible. Pero aun así, la gente se presta a hacerlo i sus rostros no muestran ningun miedo a la muerte.
Espero poder llegar a una situción en mi vida que en la vejez no tenga miedo a realizar este tipo de entrevistras.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


28.10.02  

Publicación popular

Leí una vez, que mientras estaban presentando los diseños para hacer los nuevos billetes de €, unos italianos presentaron uno en el que aparte de los elementos obligatorios que debía cumplir el billete, reservaron un pequeño hueco para que aquel que lo recibiese pudiera escribir en él lo que quisiera. Me pareció una idea genial, más que nada que institucionalizaría una cosa que ya suelo hacer que es escribir en los pocos billetes que pasan por mis manos. Evidentemente los altos dirigentes de La Comunidad (económica europea) se negaron en rotundo. Hubiera sido divertido haber tenido ese pequeño rincón en donde decir algo al mundo desde un medio tan original. Sería fantástico que en las calles pudiéramos encontrar grandes libros públicos en blanco en los que mientras vas andando pudieras pararte i escribir cualquier cosa i dejarla plasmada para que otra gente pudiera leerla. Quizás no encontraríamos grandes relatos pero sí quizás pequeñas verdades.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


27.10.02  

A las 3, son las 2

Acordaos todos que hoy se cambia la hora, supuestamente para ahorrar energia eléctrica. Nunca he acabado de entenderlo, no se si eso querrá decir que tendremos más sol por la mañana o por la tarde.
Espero que la coña ésta del Blogger sepa que tenga que cambiarlo porque no he encontrado dónde puedo hacerlo manualmente. Por cierto, qué noticias hay sobre el "ataque" a Blogger?
Lo más jodido de esto del cambio de hora es tener que estarte despierto hasta las tres para realizarlo. No lo creeis?

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


26.10.02  

Ya tenemos flopcam...

Al final me he decidido i he puesto una pequeña ventana donde colgar alguna foto o imagen que me apetezca mostraros. Supongo que también iré poniendo alguna con mi rostro, pero empezaremos con otra cosa.
Hoy he puesto una imagen de mi carpeta. Es la que te dan cuando inicias el curso en la universidad pero la he forrado a mi gusto. Suelo cortar fotografías que me gustan de diversas revistas dominicales i en este caso me dediqué a reunir aquellas que eren en blanco i negro e intentar que todas quedasen acopladas.
Espero que os guste el resultado.

flopcarpeta

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

Intimidad pública

El otro día estaba hablando con unos amigos i surgió el tema de Internet. Ellos lo usan muy poco i no es un mundo que les apasione. Encuentran muy raro que alguien pueda estar hablando con otras personas sin conocerlas de nada por un chat i no sentirse en un medio estéril i frío. Tuve la tentación de decirles que yo escribía en un blog i que muchas veces escribía sin saber quien me va a leer i contando cosas que pueden llegar a ser pensamientos muy íntimos. A mi no me causa ningún problema, pero no sé si quiero que personas de mi entorno más cercano puedan conocer esta faceta de mi persona. No querría sentirme cohibido pensando que me pueda leer tal o cual persona que sabe a qué me refiero cuando a veces solo insinuo ciertas cosas. Evidentemente uno no cuenta toda la verdad en un sitio como éste, siempre pasa por su propio tamiz i eso en oídos de gente que sí conoce todos los detalles no sé cómo podría llegar a afectarme.
Tengo por seguro que un día u otro, algún conocido llegará a leer estas pequeñas partes de vida, como hoy definia un comentario en El Forat a los blogs, pero creo que no será por mi propia voluntad.

En otro sentido, hoy he entrado por primera vez en el blog de Ceci i las explicaciones i relatos que exponía para presentar obras clásicas me ha hecho picar el gusanillo i no he podido evitar coger algunos CD de música clasica que corrían por casa i ponérmelos mientras estoy en Internet. Creo que he encontrado la musica ideal para acompañarme en mis viajes navales por la red. Si alguien es tan amable de recomendarme obras se lo agradeceré. I si alguien escucha otro tipo de música i quiere recomendármela también se lo agradeceré.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


25.10.02  

A veces no es bueno pensar tanto

Hoy, después de bajar del autobús, sobre las once de la noche, he llamado a P. para ver si estaban haciendo algo i unirme a ellos. Ya sabía la respuesta, pues N. me había enviado un mensaje al móvil diciéndome que estaba tomando algo con P. Tenía muchas ganas de verles. Me encanta poder llamar a un amigo a la hora que sea i sin tener nada planeado poder compartir una cerveza, un bocadillo, unas risas i alguna que otra confidencia. Ayer tenía que haber ido con N. al cine, a la Filmoteca de la Generalitat. Era uno de estos planes que hicimos sin preparlo demasiado. I ya se sabe com va esto, a veces no se llevan a cabo. Tengo muchas ganas de conocer más a N., saber más de ella, compartir más cosas. Es una sensación que me llena mucho, estar con una persona a la que cada día descubro algo i con quien ser sincero, sin los tapujos de las relaciones diarias. Poder decir, "estas horas de mi vida te las voy a dedicar a ti porque se que tu me las estas dedicando a mi", querer ampliar una amistad. Me debe un cine. Seguro que lo cumplimos.
Mientras estabamos en el bar, N. me ha contado una cosa de un amigo, C., que me ha dejado bastante perplejo i descolocado después del buen rollo que tenía.Este, C. había dejado a su novia un par de veces. Siempre habían vuelto. Esta última vez yo pensaba que era la definitiva. Había estado hablando con él i me contó que tenía ganas de conocer a más gente, de abrirse más. Había estado chateando con otra chica i se habían llevado muy bien. No lo veía capaz de volver con su novia. Me contaba que estaba incluso planteándose la opción de irse a la ciudad de la chica de internet. Pero en ese período de tiempo, el que era el novio de la chica, murió en un accidente. La chica estaba destrozada pero mi amigo siguió a su lado, dándole apoyo i hablando mucho con ella. Conoció a su hermana i también hablaba mucho sobre ella. La chica tenía pensado cambiar de ciudad para olvidar i le decía a mi amigo que le agradecía enormemente la ayuda que le estaba ofreciendo. Siguieron chateando durante largo tiempo, la chica mejoró su ánimo i C. seguía con la idea de ir a visitarla.
I hoy, hablando con P. me cuenta que a la chica de internet le ha dado un infarto cerebral i se encuentra en coma en un hospital i que mi amigo está con su antigua novia. Sigue muy preocupado por la chica i habla constantemente con la hermana pero no sabe que hacer por ella. Me he quedado totalmente perplejo. Él no sabe que yo conozco todo esto i no tengo ganas de llamarle para decirle: "oye, me he enterado de que..." Es increible como puede cambiar tanto la vida en instantes i como dos sensaciones tan diferentes pueden recorrer tu cuerpo en tan poco tiempo. Que difícil es saber estar a la altura de las circunstancias. Espero saber estarlo yo.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


23.10.02  

Foto Flop! :: camiseta Blog

Una vez recibida la camiseta Blog, creo que lo mínimo que puedo hacer es poner una foto con ella para que veais como queda. Esta será la primera foto mía que pongo en Internet, así que entendereis mi nerviosismo ante tal hecho. Bueno, espero que se vea bien. (Gracias a SeGo por la ayuda)
Igual me decido i la pongo finalmente como foto permanente en el blog.

Este soy yo

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


22.10.02  

Una Altra Cosa

ja està aquí!!


Me sabe muy mal por aquella gente que no sea de Catalunya o no pueda ver TV3 por algún otro medio de sintonización porque esta noche vuelve El Terrat, con Andreu Buenafuente i Cía, para mí, uno de los mejores espectáculos televisivos de humor que se pueden ver hoy día. Ya hace dos años que finalizó "La Cosa Nostra", un programa nocturno de la misma factoría que me hacía estar cada noche sentado en el sofá partiéndome de risa hasta muy tarde. Ya son míticos los monólogos de Andreu o el gran Sebas. Cada vez que veo Crónicas (por suerte son muy pocas veces) echo de menos aquel programa. Lo único bueno de su retirada es que como no tenía nada que hacer durante las noches me puse Internet i por eso estoy aquí.
Ahora será una vez a la semana, más al estilo de "Sense Titol", otro programa, pero seguro que aún conservaran la esencia de antaño. Ya solo nos queda esperar.

Andreu i Sebas:
Andreu i Sebas


Pregunta-concurso: Andreu Buenafuente se ha podido ver en televisión últimamente, incluso en España. Sabes decirme dónde?

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


21.10.02  

Ya tengo la blog-camiseta

Esta mañana, he quedado con el distribuidor oficial de camisetas en Barcelona para que me entregase la camiseta Blog i ya la tengo en mi poder. Me ha gustado más que en el diseño, supongo que era la ilusión de poder verla en directo después de tanto tiempo. Hay que felicitar al amigo Fredy por la gran idea.
Bueno, con la quedada de hoy con Alberto Bastos, se ha roto la mística que me envolvía i ya hay un blogger que me ha visto en persona. Voy a tener que empezar a plantearme lo de la foto en la web, al menos una con la camiseta para lucirla.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


20.10.02  

Publicidad... i después una película

Hace unos días fui al cine a ver Minority Report. La película estuvo bien pero antes de que empezara me fijé en algunas cosas que no acabo de entender porqué se siguen haciendo así. Si la película empieza a las 7, pues ya sabes que tienes que estar allí un rato antes para coger mejor sitio. Lo que no es normal es que si llegas allí a la hora justa en que empieza, tengas que buscar un sitio con la sala totalmente a oscuras, jodiendo a la gente i andando como si te fueras ciego. I todo porqué? pues porque están dando una serie de anuncios que evidentemente deben verse con la sala a oscuras.Después de la odisea de buscar sitio libre consigues sentarte en el peor sitio que hay en el cine. Empiezas a ver los anuncios:

-Cinco minutos, algunos hacen gracia, no se ven en la tele.
-Diez minutos, uhm, tengo que ir a ese restaurante del anuncio.
-Quince minutos, bueno, los ponen para que la entrada no cueste tanto.
-Veinte minutos, me cagüen el cine, que empiece la película ya!!
-Veinticinco minutos, (entre silbidos) Que cuelguen al dueño del cine, que cuelguen al dueño del cine!!

Cada vez me gusta menos ir al cine por eso. Te toman el pelo como quieren. La entrada me costó 5,25 €, i creo que comernos 25 minutos de anuncios es reírse de nosotros. Comentava Jordi en su blog que altos cargos del cine estaban temiendo porque la llegada del DVD al gran público pueda perjudicar a las salas de cine. Si siguen haciendo lo que sea para ganar dinero en vez de cuidar al público, no lo descarto.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


19.10.02  

Fiestas

campus


Ayer fui a la fiesta mayor de la Universitat Autónoma. La Autónoma es una universidad que esta en Bellaterra, cerca de Barcelona. Tiene un campus muy grande, con mucho césped, un riachuelo... la envidia de todos los que estudiamos en Barcelona ciudad. Pues en esta universidad, una vez al año hacen una fiesta en la que se montan estands con ropa, arte, información cultural i social... Los alumnos de las diferentes facultades también montan paradas en donde venden bebidas i comida. Durante todo el día se van haciendo diversas cosas: butiffarradas, actuaciones, pasacalles... i al final de la tarde algunos conciertos. Suele ir mucha gente i yo me lo paso bastante bien, porque no es nada caro i ademas puedo ver a amigos con los que me es muy difícil contactar . Además la gente suele ir de buen rollo i hay bastante animación.
Lo que pasa en estas fiestas es que siempre hay gente que lo del alcohol no lo lleva del todo controlado. La que era la novia de un amigo mío, hacia el final de la noche se empezó a notar bastante mal i lo que suele pasar en esos casos, no podía ni andar. Pero bueno, la cosa parece que acabo bien. El caso era muy extraño porque mis amigos i yo conocíamos a esta chica solo por ser la novia de un amigo, yo la considero mi amiga pero la relación que ella tenía con nosotros siempre dependía de si el novio venía. A veces sabe mal perder la relación con una persona porque ella salía con un amigo tuyo i al romper, las cosas no acabaron del todo bien...

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


17.10.02  

Cuesta arriba i cuesta abajo... a toda velocidad

Suelo ir en bicicleta por Barcelona. Para los recorridos largos uso el Metro o el bus, pero para las distancias medias-cortas, o para ir a dar una vuelta i no quedarte en tu barrio pienso que es lo mejor. Rápido, directo i sano. Aunque cada vez que me subo tengo que poner los 5 sentidos para no morir en el intento de compartir carril con los coches. Me gusta sobretodo volver tarde por la noche a casa i poder pasear por el medio de la calle totalmente solo, en silencio, a toda velocidad o por el contrario, muy calmado. Durante el día, suelo cogerla por las tardes, ahora que ya no toca tanto el sol i irme por el barrio antiguo, o hasta la playa o a la Ciutadella (un parque) a poder ver un poco de naturaleza, que es difícil en Barcelona.
Últimamente el Ayuntamiento está creando carriles-bici por la ciudad, i aunque algunos son una obra de arte (Paralelo) la mayoría son un suicidio para los ciclistas (cualquier carril que no esté separado de la calle) ya que hay coches que aparcan en doble fila sobre los carriles i nos obligan a tener que avanzarlos invadiendo carriles del centro, asi como algunos que finalizan si darte cuenta.
Es por eso que prefiero ir por calles pequeñas del Raval o por zonas semipeatonales. La gente a veces se asusta mucho pero supongo que será por culpa de esos críos que van como locos por las aceras.
El principal problema en Barcelona con las bicis son los robos. Tienes que gastarte casi más dinero en las cadenas que en la bici si quieres dejarla tranquilo i por las noches, más vale subirla a casa. Pero supongo que es un problema difícil de corregir. Algunas pegas tiene que tener un sitema de transporte rápido i totalmente barato desde el momento en que ya tienes la bici.
Bueno, a animarse todos a dejar el coche i usar la bici !!

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

Una paloma blanca...

Las 2 de la tarde. Salgo del Metro i empiezo a caminar por el Paralelo, una avenida bastante grande de Barcelona. La calle está tranquila i cae un solecito que invita a quitarte la chaqueta. Por un momento cierro los ojos i sigo mi camino sintiendo el calor de sol en mi rostro. De golpe, un revolotear sordo me hace abrir los ojos de improvisto. Una nube gris se abalanza sobre mí de forma inmediata. Por toda la avenida están volando en mi dirección centenares de palomas que pasan a centímetros de mi cara a una velocidad de espanto. Parece que no van a parar de llegar más. En un intento de protegerme de tal ataque, levanto la carpeta i me cubro con ella. Me siento gilipollas. Cuando ya parece que han pasado todas, me giro para ver el lugar hacia el que se dirigian. En medio de una plazoleta, una vieja aburrida acababa de echar al suelo un paquete enorme de alpiste i los pájaros, que tontos no son, estaban al acecho. No me he acercado i le he dado dos gritos porque tengo un respeto por la ancianidad, pero esa mujer se merecía una reprimenda.
Es que no soporto a las palomas de las ciudades. Son animales totalmente desnaturalizados, parasitarios i sucios. No entiendo que ve la gente en darles comida i además en medio de la calle. Hazlo en tu terraza si quieres, o te las metes en casa i las cuidas, pero no en la calle...
Alguien vería normal que una vieja empezase a echar trozos de comida delante de las alcantarillas a la espera de que saliesen las bellas i simpáticas ratitas de tres palmos a comer? verdad que no? Entonces porque se acepta con los palomos?
Es lo mismo que la gente que les da de comer de su mano en tantas plazas mayores. Por favor, que no las salvas del hambre i llevan más mierda en las patas que el palo de un gallinero...
Me parece a mí que la convivencia entre especies está cada vez más difícil en la vida urbana.
que tierna estampa...

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


16.10.02  

Mi primera imagen en un blog

No se si os lo había dicho antes pero yo soy muy tímido, así que no me gusta mucho eso de tener fotografías mías por aquí. Pero hace un tiempo, me hice esto en una web i creo que podré soportar que me veais de este modo,además este dibujo me hace mucha gracia. Mas adelante me pensaré lo de la foto. Bueno, éste soy yo:


escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

Botones i obsequios

A ver si puedo poner un botón que he hecho para usarlo como link:

línkame!


I este otro es un obsequio de Dagon. Gracias !!

línkame!


Usa el que quieras.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

La informática me matará

Mis amigos me dicen que no entienden como no me vuelvo loco al estudiar moléculas que para ellos son todas iguales. Supongo que con el tiempo, uno va acostumbrándose a aquello que va tratando a diario i sabe adaptarse a ello.
Pues a mí me sucede lo mismo con aquella gente que se dedica a los ordenadores. Lllevo toda la tarde intentando conectarme para hacer cosas tan simples como bajarme un archivo, leer unos blogs o incluso llegar a escribir en uno. Pues no era posible. Cuelgues, caídas de la linia telefónica, webs que no abren... I yo poniéndome en tensión por momentos. Evidentmente lo podría haber dejado para otro momento pero me cuesta mucho hacer eso, siempre quiero saber porque una cosa no funciona i si hace falta cambiarla. Con mis aldehidos, amidas i demás no hay problema, solo debes provar i encontrar el adecuado. Con los ordenadores me siento un ser totalmente impotente.
Bueno, voy a ver si acabo de escribir esto i consigo colgarlo. Deseadme suerte.

Otro que hace retoques en su blog.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


15.10.02  

Estos menores...

Leía hoy en el periódico una noticia que me sorprendía bastante. Unos chavales, de entre 13 i 15, de un colegio de Vitoria se habían puesto de acuerdo con otro elemento para que este último se dejase grabar haciendo el amor con su novia, una muchacha de 13 años sin que ésta lo supiera. No satisfechos con su habilidosa maniobra pensaron que podían ganar el primer € con este video i se dedicaron a hacer copias i distribuirlas por el colegio al módico precio de 7 €. Al descubrirlo, la muchacha sufrío un fuerte golpe psicológico que duramente va a superar i sus padres han denunciado a los menores.
Hay dos cosas de esta noticia que me han hecho pensar en cómo se mueve la juventud de hoy dia. La primera es la idea que pueden tener con 13 años de que pueden ganar mucho dinero con el sexo sin tener en cuenta ni preocuparse por las consecuencias que su acción podría tener en la muchacha. I por otro lado, la estupidez de pensar que eso iba a quedar así, sin más. Acaso pensaban que la chica, sus padres o profesores no les iban a pillar nunca? realmente, muy pocas luces debían tener...
No sé, me parece a mí que el sexo se está conviertiendo demasiado en un negocio i eso está pasando a los más jovenes. Mal futuro le espera a una sociedad así

Por cierto, alberto bastos i Stee tienen nuevo diseño. Me gustan...

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


13.10.02  

dormir+paella+photoshop+apuntes+pereza=Domingo

Domingo típico el de hoy pero con alguna novedad. Por la mañana quería levantarme temprano para ir al baloncesto pero ayer salí i no tenía muchas ganas de levantarme temprano. Así que me he quedado en la cama i me he levantado más tarde. He visto un poco el partido por la tele i luego he tenido paella en casa. Qué bien sienta la paella del domingo... Por la tarde sesión de aprendizaje del Photoshop. Me parece que voy a tener que dedicarle un buen rato para tenerlo todo por la mano i aún mas para saber sacar cosas realmente interesantes. Porque cuando ya has deformado i pintado las fotos de todos tus amigos, te planteas que vas a tener que empezar a buscarle utilidad a todo eso. Si alguien conoce algún manual por internet me hará un gran favor.
Ahora voy a tener que estudiar un poco. Me da bastante pereza pero tengo apuntes que pasar i copiar. A ver si esta noche me llama alguien para ir a tomar algo o ver una peli, porque me da a mí que si lo tengo que montar yo me voy a quedar en casa.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


12.10.02  

Boton: necesidad o capricho

Quería hacerme un botón de estos que usais com link pero me he encontrado que no tengo ni idea de cómo se hace. Tiene que cumplir algún requisito? medidas? qué programa mejor? Bueno... supongo que en mi caso con que ponga Flop! ya valdrá. A ver si alguien me puede dar algún consejo.
Saludos.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

Viaje con nosotros

Hoy he ido a comer con mi familia, a celebrar el aniversario de una tía-abuela. Yo no conduzco i mis padres no estaban así que me ha llevado hasta el pueblo donde vive la mujer un tío que vive allí con ella. Viaje tranquilo. La comida bien, he visto algunos primos de esos que no ves en años i charlado con tíos i abuelos. El problema ha sido al volver, pues tenía que coger un autobús que da una vuelta impresionante. Otro tío lejano me ha ofrecido un sitio en su coche ya que él también bajaba hacía Barcelona. Realmente me hacía un favor porque me ahorraba mucho tiempo. Al sacar el coche del aparcamiento ya he visto que no ha sido tan buena idea ir con él i su familia. Ha metido un acelerón seguido de un frenazo para avanzar un par de metros que un poco más me enclasto en el asiento delantero. Por si acaso me he puesto el cinturón de seguridad porque ya estaba acojonado.
Salimos a la autopista. Acelerones, frenazos, cambios de carril sin sentido alguno... Me estaba cagando por momentos. Lo peor es que se creía un Fittipaldi i se metía con el resto de conductores. Le ha metido una pitada impresionante a otro coche porque decía que le estaba haciendo luces para que le dejase pasar i no se quitaba del medio, i mi primo, sentado a su lado, riéndole las gracias. Además, yo iba sentado con su mujer al lado i me iba dando conversación i poniéndome cara de: "ya, ya sé que conduce como el culo... pero que quieres que le haga? " Cuando he llegado a mi ciudad, he estado a punto de besar el suelo cual papa, pero me he retenido.
Ahora, lo tengo claro para el siguiente año, aunque tenga que ir a pie no me vuelvo a subir en su coche.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


11.10.02  

Hello! I'm Muzzi!

Hace una semana empecé un curso de inglés que va a durar todo el año. Tenía muchas ganas de retomar clases en inglés porque me notaba que me había quedado muy limitado desde que dejé de hacerlo. Ahora estoy en un nivel intermedio pero me irá bien para coger confianza i en años posteriores hacer cosas más serias como títulos, exámenes i demás.
Lo bueno de estas clases es que las haces porque realmente tienes ganas, no me siento presionado por una nota o un examen. Lo único que quiero es aprender i mejorar. Mi punto débil siempre ha sido la expresión oral pero leyendo también tenia algunos problemas. Las dos horas de clase que hacemos son íntegras en inglés i eso me está haciendo perder el miedo a hablarlo i para leer, Internet está lleno de páginas a las que solo puedes acceder con esa lengua. Por otro lado, al empezar un curso nuevo i de un nivel no muy elevado lo primero que hizo la profesora fue forzar algunas conversaciones entre los alumnos para que nos vayamos conociendo. Estos ejercicios me han hecho rejuvenecer, llevarme incluso a la infancia porque no nos engañemos, las presentaciones en inglés, si no lo dominas, son bastante patéticas: cómo te llamas, qué edad... No quiero ni imaginarme lo que deben estar pasando unos amigosque dijeron que no hacían ingles i empezaban el nivel 1 de alemán. Lo máximo que han hecho ha sido números i colores. Bueno, empezar por la base es siempre lo fundamental...

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

A ver estos comentarios

Vamos a probar si funcionan los comentarios. Cruzemos los dedos a ver si hay suerte...

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


10.10.02  

Tsssss.... Silencio

Dicen que la única cosa imprescindible para que una persona pueda dormir es la falta de movimiento, debe estar quieta. Es evidente. En mi caso debería añadir el silencio. Pero no un silencio cualquiera; puedo dormir viendo la tele, incluso con la ventana abierta a una calle llena de coches. Lo que no aguanto es un ruido repetitivo i cíclico: el motor de un aire acondicionado, el tic-tac del reloj, el ventilador de un ordenador... No lo soporto, me va entrando un hormigueo por las piernas que me pone muy nervioso, una intranquilidad que no me deja dormir. He llegado a apagar todos los aparatos eléctricos de este tipo en mi casa i a no permitir que haya relojes de manecillas en mi habitación.
Supongo que por esto, he llegado a considerar el silencio como un bien de un alto valor. La sensación que se tiene al llegar a un bosque, pararse i no escuchar nada más que tu propia voz interior diciéndote que has encontrado el lugar perfecto no tiene precio. O levantar la cabeza mientras estás en una biblioteca i ver que decenas de personas se han puesto de acuerdo para mantener un silencio sepulcral.
Esas pequeñas cosas que te hacen ver que el mundo todavía no se ha vuelto loco del todo.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


9.10.02  

A cráneo abierto

Hoy he visto por la televisión un documental que hablaba sobre operaciones de tumores en el cerebro. Este tipo de operaciones consisten en la extracción quirúrgica de dicho tumor mediante la apertura del cráneo cual melón de verano. La particularidad de esta operación es que el paciente tiene que estar despierto para que el médico pueda ver si los cortes que está haciendo en el cerebro afectan a funciones básicas como el habla o el movimiento. Con lo cual tenemos a un hombre con los sesos al aire i a otro que se los está tocando con total libertad, además de hacerle decir gilipolleces para ver si todavía sabe deletrear "amarillo". Pues bien, ha llegado un momento en que se le ha ido la mano al doctor i el pobre hombre ha visto paralizada la parte inferior de su cuerpo. Enseguida lo ha subsanado pero la cara del tio era un poema i aun así seguía con las indicaciones que le mandaban.
Con toda esta explicación quería hacer ver al punto al que puede llegar el hombre dipositando toda su confianza en el buen hacer de otra persona. Me he puesto a pensar que no hace falta llegar a una operación de neurocirugía para poder ver esa confianza. Cada día nos subimos a autobuses confiando plenamente en el conductor i en su habilidad para no llevarse tres coches por delante. O cruzamos la calle confiados en que los coches que están parados no van a atropellarnos. Por un momento he vuelto a creer en la especie humana i su capacidad de socialización. Pero... al cambiar de canal, salía una nueva noticia de Bush i el Irak i de nuevo he visto que hay cosas en las que no se puede confiar.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

Flop!

He creado un redireccionador al weblog.
La dirección es www.blogflop.tk
Usad la que querais.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

Weblog i yo

Hasta hace unos meses no habría sabido contestar a la pregunta de qué es un weblog. Ahora me costaría un poco también llegar a poder definirlo del todo, además no me gusta definirlos ni que se pongan limitaciones a las cosas; weblog es para mí aquello a lo que la gente quiera llamar weblog.
Mi vinculación a los blogs fue realmente casual, aunque supongo que es la forma en que todos vamos descubriendo este mundo de Internet. Si no os importa me gustaría contarla. Yo tenía un foro sobre unos programas de radio de Barcelona que habían desaparecido del dial hacía unos años, un sitio donde poder desalojar nuestra nostalgia i ver que había mas gente que los escuchaba. En mi foro encontré un dia un mensaje de un tal Bal. Lo uní a mi cuenta de msn i hablé alguna vez con él. Pero no fue hasta al cabo de unos meses que el amigo Bal-drich puso como nombre de su cuenta de msn una dirección web. Me picó la curiosidad i le hice una visita. Desde el primer vistazo me gustó aquello que estaba conociendo, algo que no había visto nunca por Internet. Cada día, Baldrich iba dejando un mensaje que se añadía a la cuenta de los ya existentes. Día tras día,como si de un diario se tratara. Nunca pensé que yo llegaría tener uno, creía que era una cosa de Baldrich i ya está. Pero no fue así. Descubrí que tenía una serie de enlaces a un par o tres de páginas muy parecidas a la suya en cuanto a concepto de “diario”.
Al cabo de un tiempo, seguí con mis visitas a la web de Baldrich i en una de ellas, vi un nuevo link a una página. La forma cómo había llegado a ponerlo en el forat fue curiosa: Baldrich se dedicaba a recoger aquellas páginas web que le gustaban i estaban hechas de color verde. Ese era el caso de la web de Stee. Entré, i me fascinó su diseño i su forma de escribir. En una tarde leí varios de sus archivos i visité algunos de sus links. Entonces fue cuando me enganche a esto de verdad i me propuse llegar a tener uno. Ha costado su tiempo, pero al menos ya está iniciado el camino.

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |


8.10.02  

Vamos a ver...

Seguimos probando... Voy a ver si puedo poner una imagen.



Acabo de leer en Genteblog que ya están hechas las camisetas Blog que encargó i dirigió el amigo Fredy. A ver que tal han quedado. Con la vara que le he estado dando estos meses estará contento de haber terminado con el tema. A veces podemos decir aquello de que no hay mal que por bien no venga, pues gracias al retraso de la confección de las camisetas, cuando la reciba ya podré decir que mi blog estaba abierto, cosa que no podría haber hecho hace un mes, o incluso menos. Por tanto, sólo queda esperar i felicitar a Fredy por el empeño que ha dispositado en ello.
Bueno, a ver que tal sale el post...

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

Pues al fin vio la luz...

La de hoy ha sido una noche especial. Después de una tarde ajetreada, tras una breve conversación con Stee a través del chat de genteblog, esta hermosa i simpática lleidatana se ha propuesto que yo estrenara hoy mi vida como escritor de blog. Me ha hecho cuatro cambios en un diseño de blogger.com i me ha lanzado al vacío. Justo lo que necesitaba; aún no se ni cómo funciona nada, pero ya estoy escribiendo. I me siento mejor que antes. Gracias Stee. Intentaré aprender el máximo de todo esto i seguir mejorando poco a poco lo empezado hoy. Me siento orgulloso de poder escribir en un blog i que podais leer lo que cuento del mismo modo que yo os leo a vosotros. Espero no defraudar a nadie. I si lo hago, pues nada, a mirar otros blogs.
Saludos.
Ah, por cierto, nunca escribo "y"...

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

prova: Post dedicat a Stee

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |
 

Primera passa

Hola a tothom!
Aquest és el meu primer post en un blog propi i si tot això s'ha fet realitat ha estat gràcies a la inestimable ajuda de l'amiga Li Stee. Un petonàs Stee!! i gràcies...
Espero seguir postejant per aquí amb assiduïtat.
Salut!

escriu flop! - Ivan Rodriguez | link |

webcam
fes click per fer més gran
adreça

socflop.blogspot.com

traducció
Para ir a la traducción en castellano (Internostrum)

clica aquí
calaix dels regals


Agenda


Prova del PA BIMBO

Aquest és el marcador de la prova. Si hi vols participar, només cal que escriguis aquí
la teva marca i l'afegirem.

  1er: amic Flop! 27"
2on: amiga Flop! 32"
3er: Flop! 42"
4art: xerop 57"
5è: ona 62"
6è: Gumets 90"
 
links
contacte


 
banners

by Dagon

línkame

línkame

by El Forat

by El Forat

by El Forat

línkame

mini flop!

i con camiseta blog

clica'm i sabràs més de mi
so flop!

arxius
Flop! Octubre'02-2007 | Firefox | 1024x768